De essenziekte verspreidt zich snel en
meedogenloos. Bijna alle Belgische essen
vertonen symptomen van de gevreesde
ziekte, al zijn er ook nog steeds nietgeïnfecteerde
exemplaren. Helaas werd
tot op heden geen genezingsmethode
gevonden.
Wat is de essenziekte?
Sinds 2012 komt de essenziekte in heel België
voor. In Vlaanderen betekent de essenziekte
het einde van de prille heropleving die de soort
kende. Nadat de es jarenlang miskend was,
werd er recent op heel wat plaatsen gekozen
voor es in plaats van Canadapopulier. Es biedt
heel wat opties en levert een goede houtkwaliteit.
Ook de standplaatsen die de boom verkiest
zijn gelijkaardig aan die van de populier:
vochtige, lemige bodems in de valleiranden.
Op het terrein wordt vaak vastgesteld dat
er naast ernstig aangetaste exemplaren vrij
gezonde essen staan. De ernst van de symptomen
hangt af van:
de ouderdom van de bomen: jonge essen
met minder dan 90 cm omtrek worden het
ergst getroffen. Oudere bomen hebben ook
meer dode twijgen en takken in de kruin,
maar zijn er over het algemeen minder erg
aan toe
hoe lang de ziekte al aanwezig is
de omringende soorten: over het algemeen
stelt men vast dat essen in gemengde bossen
minder ernstig aangetast zijn dan essen in
homogene bestanden met enkel es. Vermoedelijk
omdat er in gemengde bossen minder
geïnfecteerde bladstelen, die sporen van de
ziekte bevatten, in de strooisellaag voorkomen
de standplaats van de bomen: hoe natter,
hoe meer kans op infectie door de tragere
strooiselafbraak.
